De vier­dorpen­tocht

Zaterdag 24 maart 2018

Vandaag zijn we voor een wandeltocht van 20 km in Klarenbeek.
Dit is de 10e tocht van WS78 dit jaar.

Omdat wij vanmiddag nog naar Harderwijk gaan voor de reünie van de bemanning van Hr. Ms. Overijssel wandelen we maar 20 km.

Van 1967 tot 1973 ben ik namelijk machinist geweest bij de Kon. marine. van 1970 t/m 1973 was ik geplaatst aan boord van Hr. Ms. Overijssel waarbij ik van september 1971 tot half april 1972 een reis naar de West heb gemaakt.

Goed, nu weer verder met de wandeltocht. Als wij boven komen in de kantine zit het er behoorlijk vol met wandelaars die de LDW, de Kennedymars of de 60 en 40 km nachttochten hebben gedaan of er nog aan bezig zijn.
We besluiten om toch maar eerst wat te eten en te drinken. In een hoek van de kantine zien we plotseling een grote bruine Paashaas staan wat dan ook meteen het vriendje van Rianneke is geworden.

Als het tijd wordt om te vertrekken gaan we nadat we ook de routeomschrijving gekaapt hebben op pad voor onze tocht van 20 km. Oké, we weten dat we hetzelfde lusje, lus 3, gaan maken zoals vorig jaar. Is dat erg? nou nee niet echt. Maar als we beter hadden nagedacht was het toch verstandiger geweest om lus 4 te gaan wandelen omdat we dan op het station van Dieren een verzorgingspost hadden.
Hier staan oude stoomlocomotieven die te bezichtigen zijn.
Eigenlijk had ik daar wel zin ingehad, stoom trekt mij nu eenmaal erg aan net als molens.

We wandelen weer langs het kabouterdorpje hier in de bossen (hier 1 foto, op de fotopagina staan er meer). Volgens ons komen er ook elke jaar meer huisjes en aanverwante zaken bij. Het verbaasd ons dat er nooit iets kapot gemaakt is.

We wandelen om station Klarenbeek heen en gaan ruim 1 kilometer verder op het fietspad langs de provincialeweg waar we even verderop twee mini runderen zien staan.
Het stiertje kijkt verbaasd om zich heen en toont belangstelling voor ons.

Als we weer de bossen in gaan komen we wat slechte stukken tegen met behoorlijk wat modder. Dus i.v.m. mijn linkerknie moet ik we goed oppassen waar ik mijn voeten neer zal zetten. Als we bij de pauzeplaats, onder de overkapping bij de familie Albers, aankomen nemen we wel even een pauze.
We gaan een bekertje soep en een broodje worst halen en gaan even zitten in de zon.
Het is nu namelijk goed toeven in de zon en uit de wind.

Na een dik kwartier, we hebben wel lang gezeten komt Otto Vaessen aan die klaagt dat hij zich misselijk voelt. We adviseren hem om toch meer te eten en te drinken en geven hem als extra opkikkertje wat druivensuiker.

We gaan weer op pad voor de lus langs de IJssel en ruïne 'De Nijenbeek'.
Hier en daar wandelen we veelal over smalle dijkjes tussen de bomen door.

We klimmen weer over wat hekjes om van het ene veld in het andere veld te kunnen komen om zo uiteindelijk na een dik uur weer terug te zijn op de verzorgingspost.

Omdat we ruim voor onze geplande schema lopen nemen we de tijd om te gaan zitten en bij te kletsen met de laatste wandelaars die nog met de Kennedymars bezig zijn. In de zon zittend kunnen we genieten van onze wel verdiende korte pauze, en gaan na een dik kwartier toch op pad voor het laatste stukje terug naar de finish.

Als we ons hebben afgemeld, het wandelboekje hebben laten stempelen gaan we de auto even ophalen op hert grasveld zo ongeveer 500 meter terug. We willen erg graag even onder de douche. Bij navraag in de kanite blijkt dat we de trap af en dan links moeten voor de kleedlokalen. Nou, dat hebben geweten. Hier hadden wij dus niet moeten zijn. Terwijl wij onder de douche staan willen groepen meisjes van volleybalteams zich omkleden.
Toch niet nu hé, even wachten, het geeft als resultaat een stel gillende keukenmeiden voor de deur.
Het is allemaal toch weer goed gekomen.

Nu kunnen we fris en rein op weg naar Harderwijk voor de reünie.

Hieronder is de gewandelde route terug te zien. Kijk maar eens op afstandmeten